Złość

Przybiegła złość do lekarza

i od progu wciąż powtarza,

że ma dosyć zgryźliwości,

że ma dosyć zaciętości,

że ma dosyć życia w gniewie,

że ma dosyć samej siebie.

Lekarz szybko złość osłuchał,

zajrzał w gardło i do ucha,

pooglądał ją uważnie

i zadumał się poważnie.

Po czym wyjął recept plik

i zapisał rady w mig:

gniew najlepiej rozładować

krzycząc w niebo miłe słowa;

można kartki w strzępy rwać,

przy tym płakać lub się śmiać;

skakać kwadrans – lecz bez przerwy –

by wytrząsnąć wszystkie nerwy.

Złość przez tydzień się leczyła

i efekty zobaczyła:

była deko spokojniejsza,

aż o kilo nerwów lżejsza

a efektem wytrwałości

był ubytek złości w złości.